Αληθινές ιστορίες τοκετού #153
Μαρτίου 28th, 2011Οι ιστορίες της Ματίνας
(Η Ματίνα γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Mε τον άντρα μου δεν κάναμε καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να μείνω έγκυος. Είχα και πολύ πολύ ακατάστατο κύκλο και όταν έκανα το 1ο τεστ στο σπίτι μιας φίλης μου και έδειξε αρνητικό μου φάνηκε κάτι πολύ φυσιολογικό. Μια βδομάδα μετά και έχοντας ακόμα καθυστέρηση λέω «Ας πάρω ένα ακόμα τεστ μπας και…«
Και ΝΑΙ ήταν θετικό! Και κλασικά λέω «Ας πάρω άλλο ένα!«
Θετικό και αυτό! Ε μετά από τρία τεστ είπα να σταματήσω! Ήταν γεγονός!!
Πήγα στον γυναικολόγο μου και όλα καλά εκτός από μια μικρή λεπτομέρεια: έκανα εμετούς κάθε μέρα όλη μέρα επί 34 βδομάδες!! Στην αρχή ο γιατρός μου είπε «Αυτά είναι του πρώτου τριμήνου, θα ηρεμήσεις!«
Όχι μόνο δεν ηρέμησα, αλλά έχοντας πια μπει στον 6ο μήνα κύησης, ένα βράδυ μετά από πολλούς πολλούς συνεχόμενους εμετούς και μεγάλο πόνο σε όλη την κοιλιακή χώρα, τόσο που δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω, κατέληξα στις 3 το πρωί στο νοσοκομείο. Μου έκαναν κάποιες εξετάσεις αιματολογικές περισσότερο, έμεινα και ένα βράδυ μέσα και μου λένε «Ατελής ιλεός!«
Ο γιατρός μου φοβήθηκε και μου είπε να κάνουμε καισαρική. Ε, λίγο απογοητεύτηκα, αλλά το πήρα απόφαση.
Σε μετέπειτα επισκέψεις και με τους εμετούς να κρατούν γερά, ξανασυζητήσαμε να γεννήσω φυσιολογικά και μείναμε εκεί. Μπαίνοντας στην 39η εβδομάδα, πάω να γεννήσω με ραντεβού αφού δεν με είχαν πιάσει ακόμα πόνοι. Πάω στις 6μιση το πρωί, μην έχοντας κοιμηθεί ούτε ένα λεπτό! Φοβόμουν όσο δεν πάει! Μου έβαλαν ορούς και τα σχετικά και περίμενα, περίμενα, περίμενα, τίποτα! Ούτε ένα πονάκι, ΤΙΠΟΤΑ!
Κάποια στιγμή ο γιατρός έρχεται να με εξετάσει και να μου σπάσει τα νερά, ε εκεί ήταν που πετάχτηκα! Μου κάνει επισκληρίδιο και μετά μου σπάει τα νερά. Κατά τις 3 πλέον και εφόσον δεν είχα ανοίξει καθόλου, έρχεται και μου λέει
«Πάμε για καισαρική!«
Ε αυτό ήταν! Κράτησε μισή ώρα το πολύ και δεν ένιωσα τίποτα!
Περιττό να σας πω πως από την στιγμή που είδα την κορούλα μου και μετά κάθε φορά που μου την έφερναν έκλαιγα! Αφού λέω, πού θα πάει αυτό; Ακόμα και τώρα καμιά φορά χαζοκλαίω που την βλέπω και ακόμα δεν το πιστεύω!
Μετά την γέννα μου οι εμετοί παραδόξως συνέχισαν, όχι σε τέτοιο βαθμό βέβαια, αλλά και οι πόνοι με ξανάπιασαν ώσπου ανακάλυψα ότι είχα χολολιθίαση (αν είχα κάνει έναν φυσιολογικό τοκετό, ίσως έμπαινα σε μεγάλο κίνδυνο γιατί με χολή απαγορεύεται η κύηση).
Βέβαια το περίεργο είναι πως παρόλο που νοσηλεύτηκα δεν το βρήκαν, αλλά τέλος καλό, όλα καλά!
Ο ερχομός του μπέμπη μου 2 χρόνια μετά και με άλλον πλέον γιατρό ήταν πιο εύκολη υπόθεση αφού δεν είχα ιδιαίτερα κακή εγκυμοσύνη αλλά ήξερα από την αρχή ότι θα γεννήσω με καισαρική, πράγμα που δεν με πείραζε καθόλου, αφού και στις 2 καισαρικές μου σηκώθηκα από την ίδια μέρα σχεδόν και μέχρι να γυρίσω σπίτι ήμουν μια χαρά.
Το μόνο μου παράπονο είναι πως μετά από 2 παιδιά, δεν έχω νιώσει τους πόνους της γέννας, δεν έχω βιώσει αυτή την εμπειρία! Αλλά αφού έχω τα παιδάκια μου υγιή, είμαι ευχαριστημένη!
Δείτε σχετικά
Leave a Reply
Κάντε κλικ για να ακυρώσετε το σχόλιο.
You must be logged in to post a comment.